چشم‌هايش

نویسنده نويسنده:بزرگ علوي

بهترين اثر به جا مانده از بزرگ علوي است كه با ظرافت و زيبايي نوشته شده است. عاري از كلمات و جملات اضافي بوده، هر چند داستان، يك شبانه روز را روايت مي كند به زيبايي صيقل خورده و پرداخته شده است به طوري كه اگر سطري حذف شود خواننده احساس خواهد كرد كه روايت چيزي كم دارد. داستان با ريتمي طبيعي پيش مي رود نه آنچنان است كه دچار شتاب زدگي شود و نه در جا زده است. با جملات زيبايي عشقي نافرجام را بيان مي كند. رد پاهايي از مبارزه و آزادي خواهي به خواننده مي دهد. هر چند كم حجم است كاستي و چيز به جا مانده اي ندارد كامل و قابل تأمل است. و با بياني آرام و پشت پرده سر نخ هايي از تبعيض و اوضاع اجتماعي را به القاء مي كند. راوي اول شخص گاهي همراه با گفتگويي دروني است. فضا سازي هاي فوق العاده اي دارد؛ لحن داستان هم گيرا و روان است و به زبان گفتار نزديك. .... هر چه بگويم باز هم كم است؛ با خواندنش متوجه مي شويم كه نقد كردن فقط كوبيدن يك اثر يا يك نويسنده نيست.!